Slangen

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

‘Rave vertelt verhalen uit het leven in het diepst van de nacht.’ Er wordt gefeest, gedronken, drugs genomen. Er wordt gepraat over wil de ideeën en banaliteiten. Dansvloeren, nachtclub krochten, wc’s, parkings en achterafjes worden aangedaan in München, Berlijn, Ibiza. Er wordt gevreeën, op de dealer gewacht en bij ochtend krieken overlegd waar de afterparty voor de preparty voor de volgende party zal doorgaan. ‘Ieder uur sleept een van zo’n weekend in exces fataal verwoeste zich ergens over de heel normale dagdagelijkse mensenstraten f inaal afgemaakt voort.’ Daartussen samplet en mixt Goetz af en toe stemmen van bepaalde producers, tv en krantenredacteurs en andere mediaspelers die ook de realiteit van rave, een gesofisticeerd gecodeerd soort outsider kunst van allemaal insiders, denken te kunnen vatten. Voor lange scheldtirades is er, anders dan in Gestoord, geen plaats. Er moet immers gefeest worden. Rave: de zich steeds herhalende extase van het basale, rave als esthetische theorie en sociale praktijk, als radicale utopie, in de absoluut tegenwoordige tijd. ‘Kom hier, vallende ster.’

De Duitse cultauteur Rainald Goetz (1954) maakte naam als scherp zinnig waarnemer van media en popcultuur, in teksten waarin hij neo-expressionisme en sociaal realisme vermengt met de nerveuze schrijfsels van beat en popauteurs. Goetz is een van de belangrijkste en interessantste stemmen van de hedendaagse Duitse literatuur en ontving meerdere literaire prijzen, waaronder de Georg Büchner Preis 2015. Eerder verscheen bij het balanseer Gestoord, Sebastian Roths vertaling van Irre (1983).

Sebastian Roth (°1991) behaalde een bachelor Taal- en Letterkunde (Engels – Duits), een master Westerse Literatuur en een master Journalistiek. Hij schreef voor Knack Focus, vertaalde nieuwsartikels en reportages voor Knack en werkte mee aan Helblauw (2018), een vertaling van Hellblau (2001) van de Duitse auteur, dj en muzikant Thomas Meinecke door een vijftigkoppig vertaalcollectief.

Nº 49 / October 2022

In her work, Lisa Vlaemminck explores the boundaries of painting, creating an exciting, vibrating and disorienting universe. In her images, she questions very classical phenomena in painting, such as the landscape and the still life, by freezing them behind semi-transparent layers of paint. We catch a glimpse that feels familiar, but soon find that nothing is what it seems. Vlaemminck’s work oscillates between the microscopic and the interstellar, as well as the amorphous spaces in between. Image, material, shape, texture and form mutate into compositional playgrounds floating in a newly created universe where different laws and rules apply.

The book “Screensaver Error” is conceived as a symmetrical, folded stack of sheets with images of Lisa’s paintings and collages.
At the heart of the book is the sixty-metre long, worm-shaped textile sculpture, which runs like a stream through the book for many pages.
Dominique De Groen wrote an electrically charged shimmering poem tailored to the work. The introductory text was written by Simon Delobel.

In KIOSK, Lisa Vlaemminck presents a series of new paintings and a sixty-metre long textile sculpture that will occupy the various exhibition spaces. For the design of the fabric, Lisa worked patterns that form a long colour gradient.

At the end of the exhibition, the sculpture, Meat A Morph Hose, will be cut into 35 separate, new sculptures that will be offered as artworks at € 350 each. Each work is a part of the colour gradient and has a unique print. The proceeds will finance the book. Details: Printed cotton, latex spaghetti filling, the ends are closed with climbing rope
40 cm diameter x 130cmA signed copy of the book will also be delivered together with the work.
The sculptures can be collected from KIOSK at the book-launch: Sat. 26 November

The artist is reprented by gallery rodolphe janssen

A series of 23 (Soma)tic poetry rituals and resulting poems by CAConrad. Poetry rituals such as riding escalators and showing photographs of himself to strangers asking, “Excuse me, have you seen this person?” In another he pollinates flowers for security cameras, exclaiming, “I’M A POLLINATOR, I’M A POLLINATOR!” One was written with a ghost, another by stargazing to build his own constellations. (Soma)tic rituals are a practice of unorthodox steps aimed at breaking us out of the quotidian and into a more political and physical spiritual consciousness of The New Wilderness.

The Salvage Editorial Collective on the Covid-19 crisis.

Including: ‘Mothering Against the World' by Sophie Lewis on ‘Momrades’, ‘The Bushes’ a new fiction by China Miéville, ‘Hookers and Other Angels’ photography from Juno Mac, ‘Prepared for the Worst’ by Richard Seymour on Disaster Nationalism, ‘Welfare State Populism and the “Left-Behind Left”’ by Kevin Ochieng Okoth, ‘A Glimmer of a Shell of a Husk’ by Maya Osborne; ‘The Phallic Road to Socialism’ by Sebastian Budgen; A newly translated interview with Daniel Guérin, ‘Nationalism After Coronavirus’ by Sivamohan Valluvan, ‘Striking in Striking Times: Capitalism’s Coronavirus Crisis’ by Gregor Gall, ‘Getting Dressed for a Pandemic’ by Camila Valle, ‘Out of the Iron Lung: A Miasma Theory of Coronavirus’ by Matthew Broomfield.

Poetry by Nisha Ramayya, this issue’s featured poet, and an interview with her conducted by Salvage poetry editor, Caitlín Doherty. Plus the return of the Salvage Editorial Collective perspectives pamphlet, and a postcard.

Salvage is a bi-annual journal of revolutionary arts and letters. Salvage is written by and for the desolated Left, by and for those sick of capitalism and its planetary death-drive, implacably opposed to the fascist reflux and all ‘national’ solutions to our crisis, committed to radical change, guarded against the encroachments of ‘woke’ capitalism and its sadistic dramaphagy, and impatient with the Left’s bad faith and bullshit.

Published June 2020

À travers ses trajets quotidiens dans les transports parisiens, Maxime décrit ses aventures homosexuelles réelles et fantasmées. On découvre dans ses poèmes ses désirs de vengeance contre la bourgeoisie, la famille, ses explorations diurnes en manif et nocturnes dans les clubs. Maxime écrit un journal en poèmes de ses déambulations urbaines dans lesquelles il explore les recoins de ses désirs. Ses projections romantiques et ses rêves politiques à la périphérie des villes, des normes nous font imaginer une révolution jouissive. L’ouvrage couple deux recueils de Maxime Vignaud, placés tête-bêche dans le livre, comme deux revers d’une même pièce, ou comme deux corps qui dorment en cuillère.