Slangen

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

‘Rave vertelt verhalen uit het leven in het diepst van de nacht.’ Er wordt gefeest, gedronken, drugs genomen. Er wordt gepraat over wil de ideeën en banaliteiten. Dansvloeren, nachtclub krochten, wc’s, parkings en achterafjes worden aangedaan in München, Berlijn, Ibiza. Er wordt gevreeën, op de dealer gewacht en bij ochtend krieken overlegd waar de afterparty voor de preparty voor de volgende party zal doorgaan. ‘Ieder uur sleept een van zo’n weekend in exces fataal verwoeste zich ergens over de heel normale dagdagelijkse mensenstraten f inaal afgemaakt voort.’ Daartussen samplet en mixt Goetz af en toe stemmen van bepaalde producers, tv en krantenredacteurs en andere mediaspelers die ook de realiteit van rave, een gesofisticeerd gecodeerd soort outsider kunst van allemaal insiders, denken te kunnen vatten. Voor lange scheldtirades is er, anders dan in Gestoord, geen plaats. Er moet immers gefeest worden. Rave: de zich steeds herhalende extase van het basale, rave als esthetische theorie en sociale praktijk, als radicale utopie, in de absoluut tegenwoordige tijd. ‘Kom hier, vallende ster.’

De Duitse cultauteur Rainald Goetz (1954) maakte naam als scherp zinnig waarnemer van media en popcultuur, in teksten waarin hij neo-expressionisme en sociaal realisme vermengt met de nerveuze schrijfsels van beat en popauteurs. Goetz is een van de belangrijkste en interessantste stemmen van de hedendaagse Duitse literatuur en ontving meerdere literaire prijzen, waaronder de Georg Büchner Preis 2015. Eerder verscheen bij het balanseer Gestoord, Sebastian Roths vertaling van Irre (1983).

Sebastian Roth (°1991) behaalde een bachelor Taal- en Letterkunde (Engels – Duits), een master Westerse Literatuur en een master Journalistiek. Hij schreef voor Knack Focus, vertaalde nieuwsartikels en reportages voor Knack en werkte mee aan Helblauw (2018), een vertaling van Hellblau (2001) van de Duitse auteur, dj en muzikant Thomas Meinecke door een vijftigkoppig vertaalcollectief.

Nº 49 / October 2022

In her work, Lisa Vlaemminck explores the boundaries of painting, creating an exciting, vibrating and disorienting universe. In her images, she questions very classical phenomena in painting, such as the landscape and the still life, by freezing them behind semi-transparent layers of paint. We catch a glimpse that feels familiar, but soon find that nothing is what it seems. Vlaemminck’s work oscillates between the microscopic and the interstellar, as well as the amorphous spaces in between. Image, material, shape, texture and form mutate into compositional playgrounds floating in a newly created universe where different laws and rules apply.

The book “Screensaver Error” is conceived as a symmetrical, folded stack of sheets with images of Lisa’s paintings and collages.
At the heart of the book is the sixty-metre long, worm-shaped textile sculpture, which runs like a stream through the book for many pages.
Dominique De Groen wrote an electrically charged shimmering poem tailored to the work. The introductory text was written by Simon Delobel.

In KIOSK, Lisa Vlaemminck presents a series of new paintings and a sixty-metre long textile sculpture that will occupy the various exhibition spaces. For the design of the fabric, Lisa worked patterns that form a long colour gradient.

At the end of the exhibition, the sculpture, Meat A Morph Hose, will be cut into 35 separate, new sculptures that will be offered as artworks at € 350 each. Each work is a part of the colour gradient and has a unique print. The proceeds will finance the book. Details: Printed cotton, latex spaghetti filling, the ends are closed with climbing rope
40 cm diameter x 130cmA signed copy of the book will also be delivered together with the work.
The sculptures can be collected from KIOSK at the book-launch: Sat. 26 November

The artist is reprented by gallery rodolphe janssen

Barely thirty years old, Mosab Abu Toha was already a well-known poet when the current siege of Gaza began. After the Israeli army bombed and destroyed his house, pulverizing a library he had painstakingly built for community use, he and his family fled for their safety. Not for the first time in their lives.

Somehow, amid the chaos, Abu Toha kept writing poems. These are those poems. Uncannily clear, direct, and beautifully tuned, they form one of the most astonishing works of art wrested from wartime. Here are directives for what to do in an air raid; here are lyrics about the poet’s wife, singing to his children to distract them. Huddled in the dark, Abu Toha remembers his grandfather’s oranges, his daughter’s joy in eating them. 

Moving between glimpses of life in relative peacetime and absurdist poems about surviving in a barely livable occupation, Forest of Noise invites a wide audience into an experience that defies the imagination—even as it is watched live. Abu Toha’s poems introduce readers to his extended family, some of them no longer with us. This is an urgent, extraordinary, and arrestingly whimsical book. Searing and beautiful, it brings us indelible art in a time of terrible suffering.

A book of poems written out of a depressive episode, in which a devotional approach to music and desire reestablishes communication between the poet's body and the world. 

In pleasureis amiracle, the poems invoke the lyric and refuse it, moving between time and sound—words re-connect and re-cohere, resisting separation and challenging readers to feel their way to meaning. Perception becomes a many-limbed entanglement from which the reader is never let go. Music is both divine and accessible, a sublimation of everyday movements into an erotics of sensation. 

An experiment in form as much as content, it asks what can be cured by music, what is trans about desire, and how can one allow the body to feel what the mind sees, or vice versa. 

Traversing multivalent intimacies from the underworld of California’s Central Valley oil fields to the quotidian domestic and love’s painful retraction, Stockton’s poems articulate the blurry modes of extraction, fantasy, loss, gender, and labor as they interact and overlap in the shadow of environmental and personal collapse. Between gas station gifts, Venmo requests, and nocturnal love letters, Fuel unravels the self and violent systems of domination, longing for a togetherness that transcends its own ending.

In these poems, Stockton plunges into petrologic, long drives, the beginnings of ends—whatever enters into love between people and makes it so abstract, or common. In other words, its great subject is the edge, and Fuel is a book of horizons. - Benjamin Krusling

Rosie Stockton is the author of Permanent Volta (Nightboat Books 2021) which was the recipient of the Sawtooth Prize as well as being a finalist for the California Book Awards in Poetry and the Publishing Triangle’s Audre Lorde Award for Lesbian Poetry. Their poems have been published by Social Text Journal, VOLT, Jubilat, Apogee, Mask Magazine, Tripwire and WONDER PRESS. They hold an M.A. in Creative Writing from Eastern Michigan University and are currently a Ph.D. Candidate in the Gender Studies Department at UCLA. Rosie lives and works in Los Angeles.