OOUU

In het begin van de jaren 1970, hield Guy Rombouts een notaboekje bij waarin hij alle woorden, bijvoeglijk naamwoorden en werkwoorden bijhield die hij tegenkwam tijdens het lezen en die met elkaar verbonden waren door het voegwoord ‘en‘.

Ongeveer 50 jaar later en met de hulp van de grafische vormgever Jeroen Wille, is de transcriptie van zijn aantekeningen gepubliceerd als een boek dat gelezen kan worden in twee richtingen (en als enige boek coronaproof met twee tegelijkertijd).

Het boek bevat 2158 verzen met in totaal 4316 EN-combinaties.

De kortste verzen met evenveel letters:

A EN Z

4 EN 6

De langste verzen met evenveel letters:

ONUITSPREKELIJKHEDEN EN IMPONDERABILIA

ONEVENWICHTIGHEID EN ZELFOVERSCHATTING

Slangen krioelen in de sarcofaag van het heden, in de krochten van de popcultuur, in de mummie van de natuur, in wondes en rot vlees, in artificiële woestijnen en op geoliede dad bods. Ze wentelen zich rond beursgrafieken, raken verstrengeld met wurgende algoritmes, orkestreren een trage ondergrondse revolutie. Een meisje snijdt zich aan een nepdiamanten piramide en werpt haar slangenvel van zich af.

Dominique De Groen is schrijver en beeldend kunstenaar. Ze publiceerde de dichtbundels Shop Girl (2017), Sticky Drama (2019) en offerlam (2020). Ze werd genomineerd voor de Poëziedebuutprijs Aan Zee 2018, de Herman de Coninckprijs 2020 en de Fintroliteratuurprijs 2021 en won de Frans Vogel Poëzieprijs 2019 en de Fintropublieksprijs 2021.

In Bewogen selfies onderzoekt Obe Alkema de verhouding tussen landschap en herinnering. Wat treft hij aan bij terugkeer naar belangrijke plaatsen uit zijn geheugen? Wat herinnert hij zich niet, maar Google wel? Is er een gedenkschrift te puren uit zijn metadata?

Memoires, rechtstreeks verteld en met omwegen, uit eerste hand en van horen zeggen. Archieven en herinneringen eisen spreektijd, houden het niet meer droog of worden tot spreken gebracht. Wat hebben ze eigenlijk te melden? Ze lopen helemaal leeg, net als Alkema zelf. Een leven zoals zovele, poedelnaakt en geretoucheerd, vol zin en onzin.

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politise­ring enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.

Taylor Johnson’s debut poetry collection, Inheritance, explores the complexities and limitations of language, physicality and capitalism. Resisting singularities, each poem emerges with a distinct sound, space and sensibility. Whether driving in a Lincoln Town Car; moving through pine forests and becoming immersed in the sounds of animals and nature; languishing in a lovers’ invitation, transcending from the syncopation of Go-go or walking the pavements of Washington D.C.—‘dissolving into sound’. Johnson’s critical perspective is rooted in connection. These poems gesture towards the tools we might need for living alongside rather than against or in spite of an inundation of daily oppressions. Be it redefining trans Blackness, environmental degradation, or land ownership and labour. With receptiveness and tenderness Johnson strolls around language, listening to silence—inheriting it, filling it and remaking it. 

In Noah Ross's new book THE DOGS, Ross opens the question of authority and possession in what he deems an illicit act of translation. THE DOGS may begin with Herve Guibert's Les Chiens, but through multiple reiterations of translation, Guibert's text ultimately meets Ross to celebrate, among other sources, Marie de France, Teen Wolf, Auden, and Dom Orejudos in establishing a unique pack of hungry werewolves. You know what happens when werewolves get together: the play can get a little rough. THE DOGS empowers these snarls and yips, growls and howls, on the level of the sentence in translation as much as the embodied erotogenic zones of the body.

The title COMFORT 7/32/00 refers to a note I found on the street one day, that became a portal into a state of mind or a particular time, although the time was out of date or imagined, foating in between past, present and future. The book is a journey through this imagined place, where vision oscillates between perception and mechanics, where objects and materials are in permanent state of melting or intersecting.

Published August 2020.

Askia Touré was there at the birth of the Black Arts Movement. He was there at the birth of Black Power. In the era of decolonisation, Touré’s visionary poems and essays spoke powerfully to the Tricontinental struggle against the forces of colonialism and white supremacy in Latin America, Asia and Africa. They continue to speak to this struggle today. This 50th anniversary edition of Touré’s visionary 1972 book Songhai! is his first UK book publication and provides a powerful guide to the states and stages of Black radical politics not only during and up to 1972, but into our uncertain future.

Reprinted with a new foreword and original preface by Askia Touré, original introduction by John Oliver Killens, and a new introduction by David Grundy. Illustrations by Abdul Rahman.

Askia Touré is one of the pioneers of the Black Arts / Black Aesthetics movement and the Africana Studies movement. Ishmael Reed has called Touré “the unsung poet laureate of cosmopolitan Black Nationalism.” His poetry has been published across the United States and internationally, including in Paris, Rome, India, and The People’s Republic of China. His books include From the Pyramids to the Projects, winner of the 1989 American Book Award for Literature; African Affirmations: Songs for Patriots: New Poems, 1994 to 2004, and Mother Earth Responds. In 1996, he was awarded the prestigious Gwendolyn Brooks Lifetime Achievement award from the Gwendolyn Brooks Institute in Chicago. Now based in Massachusetts, since August 2019, Mr. Touré has been reading with the Makanda Orchestra, beginning with a celebration of the South African musician Ndikho Xaba.