Civilization #7

‘Kamer I - Oesters’ is een kort verhaal geschreven in het kader van het kunstproject Beste Anna,. Hierin fungeert de figuur van de openlijk lesbische Rotterdamse schrijfster Anna Blaman als motor voor vragen, gesprekken en correspondenties rondom feminisme, schrijvende vrouwen en de canon, anders zijn, eenzaamheid en vriendschap.

Ook verkent Katinka met dit onderzoek Anna Blaman als personage voor een toekomstige roman. In ‘Kamer I - Oesters’ betreedt de hoofdpersoon Anna’s met een rolkoffer vol boeken van andere schrijvers, fluistert ze hun woorden in de kieren in Anna’s muren en verleidt ze Anna met een pauwendans.

Anna Blaman (1905-1960) was openlijk lesbisch, in die tijd een groot taboe, maar zag zichzelf niet als voorvechter van een beweging. Een belangrijk thema in haar werk is de vraag of we een ander werkelijk kunnen kennen. De personages in haar romans zijn vaak alleen en verlangen naar een ander, die altijd onbereikbaar blijft. In 1948 publiceerde Blaman de roman Eenzaam Avontuur, die erg veel stof op deed waaien vanwege enkele (homo-)erotische personages die in het boek voorkomen. 

First edition of the Engagement Arts Zine.

Published May 2019

This collection of 20 poems by young poets Holly Miles and Joseph Dunkerley sheds a glimpse into the bizarre journey of two isolated souls in a time of global crisis. Read along in this 24 page zine as they chart their unique perspectives of the worldwide COVID-19 pandemic!

Blended Fibers is a visual research book exploring cotton, wool, flax, silk, viscose, and acrylic—six key textile fibers. Bridging analog and digital processes, each chapter begins with a fiber’s microscopic cross-section, which is translated into graphic patterns, basic weave structures, and 3D forms modeled using 3D software. The book moves fluidly between scientific reference and visual experimentation, revealing the geometry and materiality hidden within textiles. Through digital tools and archival sources, Blended Fibers uncovers how the smallest elements of fabric shape its surface, offering a layered, visual understanding of fiber structure and its role in textile design.

Since its debut as a consumer medium in the 1960s, video has shaped our opinions, our politics and our societies. On our phones and computer screens, walls and streets, it defines new spaces and experiences—spreading memes, lies, fervor, fact and fiction. In other words, video has transformed the world.

Featuring works from the collection of the Museum of Modern Art, New York, this illuminating exhibition catalog—MoMA's first major publication on video art in nearly 30 years—explores the ways in which artists have both championed and questioned video's promise, some hoping to create new networks of communication, democratic engagement and public participation, others protesting commercial and state control over information, vision and truth itself.

Lavishly illustrated essays by esteemed scholars and artists—including Ina Blom, Aria Dean, David Joselit, Pamela M. Lee, Glenn Ligon and Ravi Sundaram—highlight video's widely varied formats, contexts and global reach. Signals is a manual for understanding the present, an era in which video has pervaded all aspects of life.

“Een thematisch nummer maken over trans*esthetiek riskeert trans*heid meteen als iets aparts te signaleren, als iets wat niet simpelweg kan zijn; hoe stel je ‘gewoon’ een special issue samen?”

Het nummer werd samengesteld door Dagmar Bosma, Hans Demeyer en Sven Van den Bossche.

Met bijdrages van: Ada M. Patterson, Camille Pier, Sven Van den Bossche, Alara Adilow, Nour Helou & Afrang Nordlöf Malekian, Mariken Heitman, misha verdonck, Dagmar Bosma, Hans Demeyer, Torrey Peters, Kato Trieu, Valentijn Hoogenkamp, Romeo Roxman Gatt, Lieks Hettinga, Kalib Batta, Kopano Maroga, Hannah Chris Lomans en Nele Buyst.

Cet été j’ai rappelé un ami, Grégoire Devidal, pour lui demander de ses nouvelles depuis que nous sommes chacun·e parti·e d’Amsterdam où nous y avons partagé quelques années. Il m’a parlé d’un projet de podcasts avec Agathe Boulanger et Gwendal Raymond.

Ayant partagé des moments de vie, de création, de tension, de doutes et beaucoup de moments de travail, il m’est apparu comme une nécessité de proposer ce nouveau numéro de HOOT à ces trois artistes. La parole et l’écriture sont au centre de leur pratique et de leurs recherches. Je leur ai alors confié mon questionnaire habituel pour m’effacer de la trame de ces conversations et laisser place à une nouvelle forme de dialogue : celui qu'iels se partagent sans que je ne les écoute, sans que je n'intervienne. Iels parlent entre-elleux, se questionnent et se meuvent comme autant d’échos infinis sur des parois fluides. Leurs échanges m’ont évoqué ceux des personnages des Vagues de Virginia Woolf dans la manière dont ils s'interpénètrent, dont l’identité des orateur·rice·s valse et les échanges se relaient plutôt que se répondent.